Waarom vragen we hier aandacht voor? De termen witte en zwarte scholen werden gebruikt om scholen te beschrijven aan de hand van het percentage leerlingen met een migratieachtergrond die op die school zitten. Witte scholen zijn dan scholen waar minder dan 50% van de leerlingen een migratieachtergrond heeft. Zwarte scholen zijn scholen waar meer dan 50% van de leerlingen een migratieachtergrond heeft. In deze tweedeling speelt ook sociaaleconomische klasse een rol. Op witte scholen zitten relatief meer leerlingen met ouders uit een hogere sociaaleconomische klasse dan op zwarte scholen. Nu lijkt het misschien alsof het alleen om ‘feiten’ gaat, maar deze tweedeling in scholen geeft aan dat er veel segregatie is in het onderwijs en deze tweedeling versterkt zelf ook deze segregatie. Met de term zwarte scholen komen namelijk vooroordelen en aannames. Zo zijn er vooroordelen over de sociale veiligheid op deze scholen en over de leerprestaties. Ook hebben we het wel eens over de witte vlucht, de trend dat witte ouders liever voor witte scholen kiezen. Hierdoor neemt segregatie in het onderwijs toe. Door segregatie ontmoeten leerlingen elkaar steeds minder, leerlingen groeien op in hun eigen ‘bubbel’. Het is goed voor de ontwikkeling van leerlingen en voor een inclusieve samenleving om in aanraking te komen met verschillende groepen mensen. Zo kun je van elkaar leren en leer je buiten je eigen referentiekaders te denken. Gelukkig worden de termen witte en zwarte scholen nauwelijks meer gebuikt. Soms duikt het nog ergens op. Het LAKS vraagt om deze reden aandacht voor de termen witte en zwarte scholen en voor segregatie in het algemeen. witte & zw scholen
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=