De wereld van medezeggenschap Stel je voor: Anouk en Sven zitten in de leerlingenraad. Ze hebben een probleem op school. Er zijn namelijk veel tussenuren die niet nuttig worden gebruikt, de docenten zijn vaak ziek, en er is te weinig ruimte op school. Nu willen ze daar een oplossing voor vinden. Wat zouden ze kunnen doen? De voorzitter van de leerlingenraad (Louis) organiseert alleen maar feestjes en de valentijnsactie voor zijn vriendin. Anouk en Sven besluiten daarom lid te worden van de MR en echt aan de slag te gaan. 40 jaar geleden was de schoolleiding de enige baas over de gang van zaken op school. In die tijd hadden andere partijen (scholieren en ouders) weinig te zeggen over schoolzaken. Anouk kon in de jaren ‘70 alleen maar een klacht indienen als ze het ergens niet mee eens was of een vernieuwend voorstel wilde doen. Pas in 1981 – na vele studentenprotesten en bezettingen (Akties!) – kwam daar verandering in doordat de Wet Medezeggenschap Onderwijs werd ingevoerd. Deze wet gaf ouders en scholieren het recht om mee te praten in het onderwijs. Eindelijk werden scholieren beetje bij beetje betrokken bij het vormen van besluiten op school. Inmiddels heet de wet anders; namelijk de Wet Medezeggenschap op Scholen (afgekort: de WMS). De plek om besluiten te nemen werd de medezeggenschapsraad (MR). Dit werkt ook vandaag de dag nog zo. De MR is een verzameling van mensen die actief betrokken worden bij het besturen van de school. De leerlingen (meestal een tweetal) in de MR vertegenwoordigen de meningen, standpunten, belangen en problemen van de Hoofdstuk 1
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=